Personal - Inner Conch & Forward Helix Piercing Experience
8:15:00 AM
Hiyaa girls! Whoever follows me on Instagram or Facebook know I've made the decision several months ago to get my ears a little more pierced. Since my teenage years I have already six piercings in my ears, with three piercings in both earlobes. In April I chose to expand a bit with two new ear piercings, namely an inner conch and forward helix. Today I tell you my experiences with placing, taking care of and having these piercings.
○●○
Hiyaa girls! Wie mij volgt op Instagram of Facebook weet dat ik een aantal maanden geleden de beslissing heb genomen om mijn oren nog een beetje meer te laten piercen. Ik heb sinds mijn tienerjaren reeds 6 gaatjes in mijn oren, namelijk drie piercings in beide oorlellen. In april koos ik ervoor om een beetje uit te breiden met twee nieuwe oorpiercings, namelijk een inner conch en forward helix. Vandaag vertel ik jullie mijn ervaringen met het zetten, verzorgen en hebben van deze piercings.
Both the inner conch as the forward helix was placed by a professional piercing shop in Sint-Niklaas, namely Chill Out Piercing & Tattoo. The woman who did it, was very friendly and gave me all the information about the piercings I needed. She also gave me the advice to start with one piercing and after two weeks to put a second one in. This way it heals much faster, when you place two piercings at once there will always be one that will heal more slowly.
No sooner said than done. I chose to get the painful one first: the inner conch. The Inner conch is a piercing in the conch of the ear, it is a painful piercing because there are several layers of skin to be perforated and thus the chance of infection is also vastly greater than any piercing too. I had read a lot on the internet which made me afraid, mainly because piercing this area would be very painful.
Eventually, it wasn't so bad as I read. It was one puncture - obviously a bit more painful than an earlobe - and done, so the pain wasn't really not that bad. I received medical care, and instructions to handle it twice daily. The day after I, of course, felt that something had happened to my ear. Especially when I turned my head and I moved my ear unconsciously - you do that surprising many times a day by the way - I felt the pain. Also, I could not sleep on my ear for a while, which is quite logical. After a week the biggest pain was gone, but taking care of the ear and move the gem was still quite painful. When I look at it now, I think the healing proces was much more painful than placing the piercing itself.
After two weeks of waiting, I went back to the piercing shop to get the second piercing: the forward helix. The forward helix is a helix piercing that is put in front of the ear. Again the piercing process went very quickly. Surprisingly, the pain in the forward helix felt sharper than the inner conch, particularly when the jewel was put into it. Again I received the necessary care here. The first step happened.
No sooner said than done. I chose to get the painful one first: the inner conch. The Inner conch is a piercing in the conch of the ear, it is a painful piercing because there are several layers of skin to be perforated and thus the chance of infection is also vastly greater than any piercing too. I had read a lot on the internet which made me afraid, mainly because piercing this area would be very painful.
Eventually, it wasn't so bad as I read. It was one puncture - obviously a bit more painful than an earlobe - and done, so the pain wasn't really not that bad. I received medical care, and instructions to handle it twice daily. The day after I, of course, felt that something had happened to my ear. Especially when I turned my head and I moved my ear unconsciously - you do that surprising many times a day by the way - I felt the pain. Also, I could not sleep on my ear for a while, which is quite logical. After a week the biggest pain was gone, but taking care of the ear and move the gem was still quite painful. When I look at it now, I think the healing proces was much more painful than placing the piercing itself.
After two weeks of waiting, I went back to the piercing shop to get the second piercing: the forward helix. The forward helix is a helix piercing that is put in front of the ear. Again the piercing process went very quickly. Surprisingly, the pain in the forward helix felt sharper than the inner conch, particularly when the jewel was put into it. Again I received the necessary care here. The first step happened.
○●○
Zowel de inner conch als forward helix heb ik laten zetten door een professionele piercing shop in Sint-Niklaas, namelijk Chill Out Piercing & Tattoo. De vrouw die ze heeft gezet was heel vriendelijk en gaf mij alle informatie mee over de piercings. Ze gaf mij ook de raad om te beginnen met één piercing en na 2 weken een tweede te zetten. Op deze manier geneest het veel sneller, bij twee piercings in één keer is het namelijk zo dat er altijd ééntje minder snel zal genezen.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik koos ervoor om de pijnlijkste eerst te laten zetten: de inner conch. De Inner conch is een piercing in de oorschelp in de concha, het is een pijnlijke piercing omdat er verschillende huidlagen moeten geperforeerd worden en hierdoor is de kans op ontsteking ook enorm veel groter dan eender welke piercing ook. Ik had al één en het ander op het internet gelezen wat mij wel bang maakten, voornamelijk het zetten van de piercing zou heel pijnlijk zijn.
Uiteindelijk viel het voor mij allemaal best mee. Het was één prik - natuurlijk wel iets pijnlijker dan een oorlel - en klaar, de pijn viel dus echt wel reuze mee. Ik kreeg verzorging mee en instructies om het tweemaal daags te behandelen. De dagen nadien voelde ik natuurlijk wel dat er iets gebeurd was met mijn oor. Vooral als ik mijn hoofd draaide of mijn oor onbewust bewoog - dat doe je verrassend veel op een dag trouwens - voelde ik de pijn terug. Ook kon ik een tijdje niet op mijn oor slapen, wat wel vrij logisch is natuurlijk. Na een week was de grootste pijn al weg, maar het verzorgen van het oor en het bewegen van het juweeltje was nog vrij pijnlijk. Als ik het nu bekijk, vond ik het genezingsproces veel pijnlijker dan het zetten van de piercing zelf.
Na twee weken wachten, ging ik dan terug naar de piercing shop om de tweede piercing te laten zetten: de forward helix. De forward helix is een helix piercing die vooraan het oor wordt gezet. Ook hier weer ging het zetten heel snel. Verrassend genoeg voelde de pijn bij de forward helix scherper aan dan de inner conch, zeker toen het juweeltje erin werd geschoven. Ook hier weer kreeg ik de nodige verzorging mee. De eerste stap was gebeurd.
After placing the piercings, it was time to take care of these new acquisitions. I have taken care of both piercings with the disinfectant liquid which I received for both piercings. As expected, the healing process of the forward helix was much faster. there was a lot less cartilage than in my ear conch, so about 3 weeks this was actually completely healed and I could already rapidly change the jewelry. The inner conch was another, more difficult story unfortunately.
After about 6 weeks, also after a nice trip to Italy, the product that I got was all used. The skin around the piercing however still gave me quite a lot of pain when I touched it. Since I knew that the healing process of an inner conch could take months and perhaps a year, I really didn't get worried about it. After two months I was forced to take off the piercings since I had to undergo a small operation in the hospital. Not really ideal because I'd left my piercing in throughout the healing process. After the surgery, I put a new piercing in, a ring this time. At the inner conch I noticed a little skin thickening. The skin thickening itself did not really hurt. After a little research I found out that this happens quite often in cartilage piercing and it's kind of thickened scar tissue, which is easy to loose with saline.
So from the moment I knew what it was, I started applying a homemade saline solution, back then the inner conch was about 2.5 months old. This actually didn't work right away, so after a few weeks I bought a saline solution from Easy Piercing. I bought me the whole set to be sure and so that I could take a little bit more care of my piercings. After a few days the bulge went away a bit thanks to the Easy Piercing products.
When I finally thought the recovery was finally almost over, my ear was suddenly giving me a lot of pain. Out of nowhere. I made me a bit worried because you really don't want an inflammation there. An infection can cause your cartilage being eaten away and that is beyond repair. The reason my ear started to hurt again, is not really so strange. Because my ear wasn't so painful anymore, I slept more and more on it, so I actually irritated the piercing too much and he was hurting again. I also changed my jewelry a bit too much, which made that my ear could not heal properly.
At that time I really was fed up with the pain and the fear of inflammation was there too, because the piercing was already 3 months old. So I chose to do a course of Ibuprofen. I read online that titanium gems is better than surgical steel with a new piercing and that that could cause the bump too. That's why I ordered a small titanium ring online that would fit perfectly in my ear. A ring would also move less.
After only a few days of taking ibuprofen and changing the jewel, it went a whole lot better with my inner conch. After 3 days the bump was completely gone, so titanium is the way to go for a new piercing. We are now at the end of August and my inner conch is now almost completely healed. The skin around the piercing doesn't hurt anymore and I can sleep perfectly on my piercing. If I sleep all night on my piercing, a few nights in a row, the piercing may still hurt for a day. Now we are five months after and I'm making good progress in the healing process. I guess I should give it another full month and then I can sleep carefree on my inner conch. And the forward helix? That one didn't move at all in all that time, it just healed nicely after 3 weeks and ready.
After about 6 weeks, also after a nice trip to Italy, the product that I got was all used. The skin around the piercing however still gave me quite a lot of pain when I touched it. Since I knew that the healing process of an inner conch could take months and perhaps a year, I really didn't get worried about it. After two months I was forced to take off the piercings since I had to undergo a small operation in the hospital. Not really ideal because I'd left my piercing in throughout the healing process. After the surgery, I put a new piercing in, a ring this time. At the inner conch I noticed a little skin thickening. The skin thickening itself did not really hurt. After a little research I found out that this happens quite often in cartilage piercing and it's kind of thickened scar tissue, which is easy to loose with saline.
So from the moment I knew what it was, I started applying a homemade saline solution, back then the inner conch was about 2.5 months old. This actually didn't work right away, so after a few weeks I bought a saline solution from Easy Piercing. I bought me the whole set to be sure and so that I could take a little bit more care of my piercings. After a few days the bulge went away a bit thanks to the Easy Piercing products.
When I finally thought the recovery was finally almost over, my ear was suddenly giving me a lot of pain. Out of nowhere. I made me a bit worried because you really don't want an inflammation there. An infection can cause your cartilage being eaten away and that is beyond repair. The reason my ear started to hurt again, is not really so strange. Because my ear wasn't so painful anymore, I slept more and more on it, so I actually irritated the piercing too much and he was hurting again. I also changed my jewelry a bit too much, which made that my ear could not heal properly.
At that time I really was fed up with the pain and the fear of inflammation was there too, because the piercing was already 3 months old. So I chose to do a course of Ibuprofen. I read online that titanium gems is better than surgical steel with a new piercing and that that could cause the bump too. That's why I ordered a small titanium ring online that would fit perfectly in my ear. A ring would also move less.
After only a few days of taking ibuprofen and changing the jewel, it went a whole lot better with my inner conch. After 3 days the bump was completely gone, so titanium is the way to go for a new piercing. We are now at the end of August and my inner conch is now almost completely healed. The skin around the piercing doesn't hurt anymore and I can sleep perfectly on my piercing. If I sleep all night on my piercing, a few nights in a row, the piercing may still hurt for a day. Now we are five months after and I'm making good progress in the healing process. I guess I should give it another full month and then I can sleep carefree on my inner conch. And the forward helix? That one didn't move at all in all that time, it just healed nicely after 3 weeks and ready.
○●○
Na het zetten van de piercings was het de buurt aan het verzorgen van deze nieuwe aanwinsten. Ik heb aan beide piercings trouw de ontsmettende vloeistof die ik heb meegekregen aangebracht aan beide piercings. Zoals verwacht ging het genezingsproces van de forward helix veel sneller. Ik had daar namelijk veel minder kraakbeen dan in mijn oorschelp, dus op zo'n 3 weken was dit eigenlijk volledig genezen en kon ik er al snel een kleiner staafje in steken. De inner conch was een ander, lastiger verhaal spijtig genoeg.
Na zo'n 6 weken ondertussen ook een mooi reis naar Italië, was het product dat ik meegekregen had opgebruikt. De huid rond de piercing deed wel nog redelijk veel pijn als ik dit aanraakte. Aangezien ik wist dat het helen van een inner conch wel maanden tot misschien wel een jaar kon duren, maakte ik mij er niet echt zorgen over. Na 2 maand moest ik noodgedwongen de piercings uitdoen aangezien ik een kleine operatie te ondergaan had in het ziekenhuis. Niet echt ideaal want de inner conch had ik liever het hele genezingsproces in laten steken. Na de operatie stak ik er een nieuwe piercing in, een ringetje deze keer. Bij de inner conch merkte ik een kleine huidverdikking op. De huidverdikking zelf deed niet echt pijn. Na een beetje research kwam ik te weten dat dit vrij vaak voorkomt bij kraakbeen piercing en dat het een soort van verdikt littekenweefsel is, wat makkelijk weg te werken is met een zoutoplossing.
Dus vanaf het moment dat ik wist wat het was, ben ik begonnen met het aanbrengen van een zelfgemaakte zoutoplossing, dan was de inner conch al zo'n 2,5 maand oud. Dit werkte eigenlijk niet meteen, dus ging ik na een paar weken over op een zoutoplossing van het merk 'Easypiercing'. Ik kocht mij het gehele verzorgingsset voor de zekerheid zodat ik mijn piercings nog een beetje langer kon verzorgen. Na een paar dagen zag ik het bultje dankzij de zoutoplossing al een beetje minderen.
Wanneer ik eindelijk dacht dat het genezingsproces eindelijk bijna achter de rug was, ging mijn oor ineens enorm veel pijn doen. Out of nowhere. Ik maakte mij een beetje zorgen aangezien je daar echt geen ontsteking wou. Een ontsteking daar kan er namelijk voor zorgen dat heel je kraakbeen weg gevreten wordt en dat is beyond repair. De reden waarom dit gebeurde is eigenlijk niet zo vreemd. Doordat mijn oor minder pijn deed, ging ik hier ook meer op slapen, waardoor ik de piercing eigenlijk te veel irriteerde en hij weer ging pijn doen. Ook wisselde ik eigenlijk een beetje te veel het juweeltje daar, wat er ook weer toe bracht dat mijn oor niet goed kon genezen.
Op dat moment was ik de pijn eigenlijk ook wel grondig beu en zat de schrik voor een ontsteking er ook goed in, want de piercing was ondertussen toch al 3 maand oud. Dus ik koos ervoor even een kuur Ibuprofen te doen. Ook las ik online dat een titanium juweeltje beter is dan chirurgisch staal bij een nieuwe piercing en dat dat het bultje wel eens zou kunnen veroorzaken. Daarom bestelde ik een klein titanium ringetje aan online die perfect in mijn oor zou passen. Een ringetje zou ook minder schuiven in de piercing dan een staafje.
Al na een paar dagen Ibuprofen te nemen en het juweeltje te wissen, ging het al een heel pak beter met mijn inner conch. Het bultje was ook na 3 dagen volledig weg, dus titanium is the way to go bij een nieuwe piercing. We zijn nu eind augustus en mijn inner conch is nu bijna helemaal genezen. De huid rond de piercing doet geen pijn meer en ik kan ook perfect op mijn piercing slapen. Als ik voornamelijk op mijn piercing slaap 's nacht, een paar nachten achter elkaar, kan de piercing wel nog eens gaan pijn doen voor een dagje. Nu zijn we dus 5 maand verder en zit ik mooi op schema in het genezingsproces. Ik denk dat ik het nog een volledige maand moet geven en dan kan ik zorgeloos meerdere nachten op mijn inner conch slapen. En de forward helix? Die heeft geen kick gegeven in al die tijd, gewoon mooi genezen na 3 weken en klaar.
Conclusion? I'm super happy with my two new piercings. Did I wish that the inner conch healing process went a little smoother? Yes certainly, but actually this piercing is more than worth it, especially when I look at the picture below. In the coming months I will try not to change my piercings, just to be sure. And then I go over to the other ear, because I also have plans with that side.
○●○
Conclusie? Ik ben super blij met mijn twee nieuwe piercings. Had ik gewild dat het inner conch genezingsproces wat vlotter ging? Ja zeker wel, maar eigenlijk is deze piercing het meer dan waard, zeker als ik de foto hieronder bekijk. De komende maanden ga ik mijn piercings proberen niet te wisselen, het zekere voor het onzekere nemen. En dan ga ik over naar het andere oor, want daar heb ik ook nog plannen mee.
Stay up to date by following Polished Cats on
0 reacties